In juni van dit jaar kregen we het verzoek van KITE educatie ‘of wij iets op het gebied van geluid’ konden bieden.
Nou hebben wij inderdaad ‘wat items die geluid produceren’, dus de vraag was het probleem niet. Maar ja, wat doet KITE educatie dan? Nou, zij zijn, volgens hun website, super enthousiast van klooien, ontdekken en maken samen met leerlingen, kinderen in de leeftijd van 4 – 12 jaar. In hun lessen combineren zij technologie met hedendaagse kunst en maatschappelijke thema’s. Op deze manier krijgt leren over techniek en media context.
In hun ‘Klooiatelier’aan de Insulindestraat wilden zij een Geluidsfestival organiseren, op 4 middagen in augustus. Samen met ondernemers op leuke plekken wilden zij de samenwerking zoeken.
En op basis van eerder contact en na een korte rondleiding vooraf waren de dames van KITE enthousiast. We hadden dan ook de middagen van 8, 9, 15 en 16 augustus afgesproken om de leerlingen (met hun ouders) te ontvangen.
Op basis van genomen foto’s van items in ons museum werd een soort ‘speurtocht’ verzonnen om de kinderen de desbetreffende items op een leaflet te laten zoeken. En natuurlijk te vinden.
We waren heel benieuwd wat de response was. Zowel in aantal als enthousiasme. Op 8 augustus kwamen inderdaad de eerste kinderen (met hun ouders) ons museum bezoeken. Met in hun hand die leaflet met foto’s. En wat bleek? Ook voor ons wat het even zoeken welke telecom items nou gefotografeerd waren en gezocht dienden te worden…
Maar, uiteindelijk kwamen we er toch uit en konden we de diverse items laten zien en natuurlijk, horen. De opzet was om zo’n 20 minuten door ons museum te lopen. Maar, het werd in sommige gevallen langer. De kinderen, maar ook hun ouders, vonden het allemaal wel heel interessant. Wie verwachtte nou dat er zoveel leuks achter de muren van dat onbekende gebouw verstopt waren?
Gaandeweg alle middagen leefden de kinderen zich uit achter en met alle apparatuur. De rondleiders hadden hun handen vol om de kinderen alles te laten zien en horen, maar ook om te zorgen dat de kinderen niet te enthousiast waren. Er waren genoeg toestellen om aan te draaien, te laten rinkelen of anderzijds. Het spreekt voor zich dat er een (telefoon)wereld openging voor de kids.
Na afloop van elke middag was eenieder dan best wel ‘versleten’. Maar, de uiteindelijke conclusie was dat we de kinderen (maar ook hun ouders) een leuke middag bezorgd hadden. Allemaal gingen ze na afloop enthousiast naar huis. En daar deden we het ook voor.
